De reis uit het lijden

Het grootste deel van ons leven wordt in beslag genomen om geld te verdienen voor ons dagelijks onderhoud. Anderen proberen gewoon te overleven. We kunnen ons dan ook niet voorstellen dat er een andere, veel eenvoudiger, weg is uit het lijden en onze huidige staat van bestaan.

We leven met zijn allen nog steeds in een staat van angst (overleving). Waarbij we onze levens en systemen creëren op basis van het egocentrische geloof dat ons intellect boven de natuurlijke wereld verheft. Het is ons vermogen om te overleven en te gedijen als een gebeurtenis plaatsvindt. 

We geloven dat als we genoeg leren over hoe de wereld ‘daarbuiten’ werkt. Daarbij het grootste deel van ons leven wijden aan hard werken. We vervolgens alles kunnen veroorloven wat we nodig hebben. We de geneugten van het leven zullen voelen. 

Deze overtuigingen worden versterkt als we naar de wereld kijken. Waar we dan ook de weerspiegeling van het bewijs zien van de wereld die we hebben gecreëerd.

Hoe meer we naar de details kijken, hoe meer we analyseren en erover nadenken. Hoe meer we creëren vanuit onze huidige staat van bestaan (angst) en hoe verder we afkomen van de simpele waarheid van wat we zijn en zoeken.

Innerlijke reis

Om de waarheid en het potentieel van alles wat we zijn te ervaren, moet ieder van ons een innerlijke reis ondergaan. Een reis voorbij de percepties van onszelf en de fysieke wereld, voorbij de geest zelf.

Ieder van ons is een afspiegeling van de Bron van Bewustzijn. De creatieve kracht die de structuur van de werkelijkheid op elk bestaansniveau bepaalt. Uiteindelijk houden we dat potentieel in ons leven vast.

Tot op dit punt in de evolutie van het menselijk bewustzijn werden we gedreven door onze behoefte om onze ware aard te begrijpen en dat tot uitdrukking te brengen.

Eerste fase: externe focus

Tijdens de eerste fase van onze ontwikkeling werd ons begrip van het leven bepaald door onze fysieke zintuigen informatie te ontvangen. De gegevens van onze externe omgeving interpreteren, analyseren en verwerken we op onze eigen manier. 

Deze externe focus was een essentiële fase (constructief aspect) van onze vroege evolutie en nodig om het voortbestaan van ons soort te verzekeren. Maar dat is niet langer meer de waarheid.

We zijn niet langer meer in feitelijke overleving. De schaarste en het lijden dat we wereldwijd ervaren, zijn symptomen van het destructieve aspect van hetzelfde patroon. Onze externe zoektocht naar validatie, doel en betekenis is nu uit balans en dwingt de mensheid langzaam tot een CHOICEpoint ...

VERANDER of zie een reële mogelijkheid onder ogen dat we ons gebrek aan zelfbewustzijn niet overleven. Dit patroon wordt ook duidelijk weerspiegeld in onze eigen persoonlijke reis naar zelfbewustzijn. Tijdens de eerste fase van onze ontwikkeling leven en leren we… ‘naar buiten toe’.

Aandacht naar buiten gericht

Vanaf het moment dat we voor het eerst van onszelf bewust worden, richten we onze aandacht naar buiten. Om vervolgens te voldoen aan de behoeften van voedsel, aandacht, comfort, liefde, veiligheid en bevestiging. 

Onze huidige realiteit en de systemen die we hebben gecreëerd, versterken de overtuiging dat de wereld zo werkt. Dus zetten we al onze levenskracht in om te doen wat we denken nodig te hebben, om dat inkomen te verzekeren. 

Het probleem is dat, zelfs als we krijgen waarvoor we zo hard hebben gewerkt, de dingen constant veranderen. Het is daardoor onvermijdelijk dat we uiteindelijk meer nodig hebben. 

Voor de meeste mensen domineert deze behoefte ons leven en onze levenskracht, waarbij we het belangrijkste opofferen ... onze relaties met geliefden, familie en vrienden.

Dit uiterlijke doen en de behoefte om meer te zijn, of het gevoel hebben dat we niet genoeg zijn ... dit gaat veel dieper dan de egocentrische ik dat probeert zijn bestaan te valideren. 

Het komt voort uit de behoefte van de ziel om de ware essentie van ons wezen te voelen. Voorbij de constructie van de fysieke realiteit en de beperkende overtuigingen van de geest. Het is een afspiegeling van onze behoefte om ons opnieuw te verbinden met onze eigen God en de creatieve kracht die door ons wezen stroomt. 

Fase 2: van binnen naar buiten

Zodra we ons bewustzijn naar binnen richten en radicale verantwoordelijkheid nemen voor onze keuzes, acties en reacties, worden we ons snel bewust van onze destructieve patronen. We beseffen dat we ons bestaansrecht creëren. Dat de realiteit die we ervaren wordt gecreëerd op basis van wat we geloven en voelen. Dat onze realiteit zich van binnenuit manifesteert.

Deze verschuiving in ons bewustzijn leidt tot de tweede fase van onze reis naar zelfbewustzijn. Een leven van minder lijden waarin we leven en leren…. ‘van binnen naar buiten’.

Zonder dat de geest alle externe variabelen hoeft te verwerken, kan het zich nu concentreren op één simpele waarheid. Namelijk hoe het leven voelt. Als dat gevoel op een of andere manier negatief is, trekt het je bewustzijn naar je destructieve overtuigingen/patronen en creëert het een kans om het effect dat ze in je leven hebben op te lossen.

De buiten wereld wordt een spiegel die je interne realiteit reflecteert. Het begeleid je op jouw interne kompas naar gezondheid, vreugde, overvloed en vrijheid van lijden.

Als je resonantie voelt met de informatie die we delen, en je zou je leven willen veranderen, maak dan verbinding en verken het potentieel.

#keuze #evolutie #levensstijl #natuurlijkerecht #bewustzijn #londen #waarheid #doel #ontwikkeling #citaat #bloemen #voeding #fitness #relatieshipgoals #wijsheid #gezondheid #rijkdom #liefde #rijk #geld #trilling #universum #meditatie #natuur #doelen #yoga #godin #welzijn #schoonheid